Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

Μία πραγματικά όμορφη ιστορία

Θα πάρει μόλις 37 δευτερόλεπτα να το διαβάσεις και θα αλλάξεις τον τρόπο σκέψης σου.
Δύο άνδρες, και οι δύο σοβαρά άρρωστοι, έμεναν στο ίδιο δωμάτιο ενός νοσοκομείου.
Ο ένας άνδρας αφηνόταν να σηκωθεί όρθιος στο κρεβάτι του για μία ώρα κάθε απόγευμα για να κατέβουνε υγρά από τα πνευμόνια του.
Το κρεβάτι του βρισκόταν δίπλα στο μοναδικό παράθυρο του δωματίου.
Ο άλλος άνδρας έπρεπε να περνάει όλη την ώρα του ξαπλωμένος.
Οι άνδρες μιλούσαν για ώρες αδιάκοπα. Μιλούσαν για τις γυναίκες τους και τις οικογένειές τους, τα σπίτια τους, τις δουλειές τους, τη θητεία τους στο στρατό, πού πήγαν διακοπές.
Κάθε απόγευμα, όταν ο άνδρας δίπλα στο παράθυρο μπορούσε να σηκωθεί, περνούσε την ώρα του περιγράφοντας στον «συγκάτοικό» του όλα όσα μπορούσε να δει έξω από το παράθυρο.
Ο άνδρας στο άλλο κρεβάτι άρχιζε να ζει για αυτές τις περιόδους μίας ώρας όπου μπορούσε να ανοιχτεί και να ζωογονηθεί ο δικός του κόσμος από όλη τη δραστηριότητα και χρώμα από τον κόσμο εκεί έξω.
Το παράθυρο έβλεπε ένα πάρκο με μια όμορφη λιμνούλα.
Πάπιες και κύκνοι έπαιζαν στα νερά ενώ παιδιά αρμένιζαν τα καραβάκια τους. Ερωτευμένοι νέοι περπατούσαν χέρι-χέρι ανάμεσα σε κάθε χρώματος λουλούδια και μια ωραία θέα του ορίζοντα της πόλης μπορούσε να ειδωθεί στο βάθος.
Καθώς ο άνδρας στο παράθυρο περιέγραφε όλο αυτό με θεσπέσια λεπτομέρεια, ο άνδρας στο άλλο μέρος του δωματίου έκλεινε τα μάτια του και φανταζόταν αυτό το γραφικό σκηνικό.
Ένα ζεστό απόγευμα, ο άνδρας στο παράθυρο περιέγραφε μία παρέλαση που περνούσε.
Αν και ο άλλος άνδρας δεν μπορούσε να ακούσει τη φιλαρμονική - μπορούσε να τη δει στο μάτι του μυαλού του καθώς ο κύριος δίπλα στο παράθυρο το απεικόνιζε με παραστατικές λέξεις.
Μέρες, βδομάδες και μήνες πέρασαν.
Ένα πρωί, η πρωινή νοσοκόμα ήρθε να τους φέρει νερά για το μπάνιο τους μόνο για να δει το άψυχο σώμα του άνδρα δίπλα στο παράθυρο, ο οποίος πέθανε ειρηνικά στον ύπνο του.
Ξαφνιάστηκε και κάλεσε τους θεράποντες ιατρούς να πάρουν το νεκρό σώμα.
Όταν θεωρήθηκε πρέπον, ο άλλος άνδρας ρώτησε αν θα μπορούσε να μεταφερθεί δίπλα στο παράθυρο. Η νοσοκόμα ευχαρίστως έκανε την αλλαγή, και εφ' όσον σιγουρεύτηκε ότι ο άνδρας αισθανόταν άνετα, τον άφησε μόνο.
Σιγά, επώδυνα, στήριξε τον εαυτό του στον ένα του αγκώνα να δει για πρώτη φορά του τον έξω κόσμο.
Πάσχισε να γείρει να δει έξω από το παράθυρο δίπλα στο κρεβάτι.
Αντίκρισε ένα λευκό τοίχο.
Ο άνδρας ρώτησε τη νοσοκόμα τι θα μπορούσε να ανάγκασε το συχωρεμένο συγκάτοικό του ο οποίος περιέγραφε τόσο έξοχα πράγματα έξω από το παράθυρο.
Η νοσοκόμα αποκρίθηκε πως ο άνδρας ήταν τυφλός και δεν μπορούσε να δει ούτε τον τοίχο.
Πρόσθεσε, 'Ίσως ήθελε απλά να σου δώσει θάρρος.'
Επίλογος:
Υπάρχει πελώρια ευτυχία στο να κάνεις τους άλλους ευτυχισμένους, παρά τις δική μας κατάσταση.
Μοιρασμένη λύπη είναι μισή λύπη, αλλά η ευτυχία, όταν μοιράζεται, διπλασιάζεται..
Αν θες να νιώθεις πλούσιος, απλά μέτρα όλα τα πράγματα που έχεις τα οποία δεν αγοράζονται με χρήματα.

Το σήμερα είναι ένα δώρο, γι' αυτό αποκαλείται ' Το παρόν.'

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

¨Οι Αρματολοί της Ρούμελης¨


Το βιβλίο του Δημήτρη Τσιάμαλου που εκδόθηκε πρόσφατα (εκδόσεις Παπαζήση) με πρόλογο του Καθηγητή Βασίλη Φίλια και κυκλοφορεί πανελλαδικά με τον τίτλο ‘’Οι Αρματολοί της Ρούμελης’’ συμβάλλει αναμφίβολα στην εξέλιξη της ελληνικής ιστοριογραφίας. Πρόκειται για μια μελέτη επιστημονική που πραγματεύεται το φαινόμενο του αρματολισμού στην περιοχή της Ρούμελης. Ο συγγραφέας ύστερα από μακρόχρονη έρευνα και μελέτη πλήθους αδημοσίευτων εγγράφων και αρχειακού υλικού εξετάζει τον προεπαναστατικό και επαναστατικό αρματολισμό στη βάση κοινωνικο-πολιτικών αιτιατών σχέσεων. Μέσα από αυτό το πρίσμα ο Δημήτρης Τσιάμαλος επιχειρεί να αναλύσει και να ερμηνεύσει τον αρματολικό ανταγωνισμό, τις συγκρούσεις και τους μηχανισμούς συγκρότησης του αρματολικού συστήματος στη διαχρονία του με τα συγγενικά και αρματολικά δίκτυα στο χώρο της Ρούμελης

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

Παράνομη υλοτομία στο βελανιδοδάσος

από: xiromero news

Πληγωμένα δέντρα, κομμένοι κορμοί
από τα αλυσοπρίονα αδίστακτων και παράνομων ξυλοκόπων της ευρύτερης περιοχής, κείτονται καθημερινά πεσμένα στο Βελανιδοδάσος Ξηρομέρου. Οι κάτοικοι δεν θέλουνε τίποτα περισσότερο από το να ζητάνε να εφαρμοστεί ο νόμος, διαφορετικά κινδυνεύει η υπόσταση του δάσους. Χρειάζονται ουσιαστικοί έλεγχοι από τα δασαρχεία για να σταματήσει η λεηλασία της βελανιδιάς και για να σωθεί το περίφημο βελανιδοδάσος. Ως πότε το κράτος θα αδιαφορεί!!.


(Φωτο: Γάκιας Τσέλιος)

Το πηγάδι της Κάβζας.

Παλιό πέτρινο πηγάδι στον κάμπο της Ρίγανης, στην περιοχή Κάβζα.


foto: Γιώργος Θεοδώρου

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Τα 1000σαμε !!

Τις 1000 επισκέψεις ξεπέρασε το blog arxαia-mitropolis
μέσα στους λίγους μήνες λειτουργίας του.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους επισκέπτες του ιστότοπου!!
Με την καθημερινή σας επίσκεψη στο blog μας δείχνετε την αγάπη σας
και μας δίνετε κουράγιο να συνεχίσουμε!

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Google Analytics οι επισκέψεις στο blog έχουν φτάσει τις 1.216.

Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

Πελεκάνος: Ο παλιός νερόμυλος του κάμπου

Εδώ ερχόντουσαν οι νοικοκυρές της Ρίγανης για το πλύσιμο των ρούχων.
Τώρα έχουν μείνει μόνο τα ερείπια για να μας θυμίζουν τα χρόνια τα παλιά,
τα χρόνια των στερήσεων, τα χρόνια τα καλά.


Απ ότι πληροφορήθηκα, η περιοχή εκεί είναι φραγμένη, έχει πιθανώς καταπατηθεί. Ποιος να νοιαστεί; Κρίμα...

*foto: Γιώργος Θεοδώρου

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010

Παλιά πρέσα.

Με αυτή τη μηχανή, πολλά χρόνια πριν, δένανε το χορτάρι.
Ποιος να ξέρει πόσο παλιά να είναι;foto: Γιώργος Θεοδώρου