Κατά το έτος 1895 από τον δρόμο Μανάλι* , ήρθαν στο χωριό ληστές , προκειμένου να το ληστέψουν . Είχε ξημερώσει . Όταν λοιπόν έφτασαν απέναντι από τον Άγιο Δημήτριο και πριν στρίψουν αριστερά για το χωριό , συνέβη κάτι παράδοξο . Μπροστά στους ληστές έπεσε ένα βαθύ σκοτάδι . Σταμάτησαν χωρίς να μπορούν να κάνουν βήμα . Μπροστά δεν έβλεπαν καθόλου , μόνο πίσω τους . Κατάλαβαν ότι κάποιο θαύμα ήταν , και άρχισαν να οπισθοχωρούν . Τότε ο αρχιληστής της συντροφιάς Ντελής , χωρίς να λογαριάσει το παράδοξο θαύμα , μπήκε μπροστά διατάζοντας και τους άλλους να τον ακολουθήσουν . Αφού έκανε λίγα βήματα , άρχισε να καλεί σε βοήθεια τους συντρόφους του , διότι είχε τυφλωθεί και κάτι τον έπνιγε στον λαιμό του . Όταν τον τράβηξαν έξω από το σκοτάδι επανήλθε το φως του και αφού δόξασε τον Άγιο Δημήτριο , υποσχέθηκε στους ριγανιώτες ότι ποτέ πλέον δεν θα τολμήσει να τους πειράξει.
Το περιστατικό αυτό το διηγήθηκε ο γέρος Ηλίας Λιόνας .
Η ιστορία είναι από το ημερολόγιο (2006) του ιερέα Παναγιώτη Παλαιοξάρη που είναι αφιερωμένο στην ενορία Ρίγανης Ξηρομέρου , στην οποία υπηρέτησε 14 χρόνια (1979-1992) .
*Μανάλι : Απέναντι από τον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου στο Β/Δ και δίπλα στο σπίτι Σαπλαούρα προς τα Ζωγέικα , υπήρχε και υπάρχει δρόμος με την ονομασία Μανάλι . Την ονομασία αυτή την πήρε όταν κατά τη μεταφορά από το βουνό ενός πέτρινου μανουαλιού προς την εκκλησία , σε αυτόν το δρόμο τους έπεσε και έσπασε . Το σπασμένο αυτό μανουάλι υπήρχε μέχρι προ ετών , σήμερα όμως δεν ξέρουμε που βρίσκεται .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου